Siz beni anınki ki ben de sizi anayım. Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
Bknz: (14/7)
Siz beni anınki ki ben de sizi anayım. Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
Bknz: (14/7)
Aşağıdaki bir mealin,
* Hatalı olduğunu düşünüyorsanız,
* Telif hakkı sahibiyseniz
(Yazar, Yayınevi vs. kurumsal e postası ile),
bize iletişim bölümünden ulaşabilirsiniz.
Artık siz de anın beni, anın da ben de anayım sizi. Nankörlüğü bırakın da şükredin bana.
(Bakara 152)O halde (siz yalnız Bana itaat ve ibadet ederek), Beni zikredin ki; Ben de sizi (rahmetim ve mağfiretimle) zikredeyim. (Nimetim ve faziletimle şereflendireyim.) Bana (sürekli ve samimiyetle) şükredin, sakın nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse siz, bütün zamanlarınızda ve bütün imkanlarınızla her yerde beni anın, ben de sizi her an bağışlamak ve sevap vermekle anayım. Verdiğim nimetlere karşı bana şükredin, nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyle ise siz beni (ibadetle) anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin; sakın bana nankörlük etmeyin!
(Bakara 152)O halde beni zikredin (anın - düşünün) ki sizi zikredeyim. Şükredin bana (değerlendirin beni), sakın küfretmeyin (hakikatiniz ve varlığın hakikati olduğumu inkar etmeyin).
(Bakara 152)O halde zikirle, şükürle, ibadetle, dinimi, şeriatımı anlatarak beni anın ki, ben de size lütfumla muamele yapayım. Bana şükredin, bile bile beni inkâr ederek, ihsan ettiğim nimetlere nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Şu halde beni anın ki ben de sizi anayım ve bana şükredin, bana karşı nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse (yalnızca) Beni anın, Ben de sizi anayım; ve (yalnızca) Bana şükredin ve (sakın) nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)O halde siz, bana itaat ve ibadet ederek beni anın ki, ben de sizi mağfiretimle anayım. Nimetlerime şükredin de nankörlük yaparak küfre varmayın. (Beni ve nimetlerimi inkâr etmeyin.)
(Bakara 152)Artık, Beni anın; Ben de sizi anayım. Bana şükredin ve sakın nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse siz de Beni hiç hatırınızdan çıkarmayın ve lâyık olduğum şekilde anın ki, Ben de sizi unutmayayım ve hep anayım; ayrıca Bana şükredin ve katiyen nankörlükte bulunmayın.
(Bakara 152)Artık Beni anın. Ki Ben de sizi anayım. Bana şükredin, nimetlerimi inkâr etmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse beni anınız ki ben de sizi anayım. Bana şükrediniz, bana nankörlük etmeyiniz.
(Bakara 152)Artik Beni anin, Ben de sizi anayim; Bana sukredin, nankorluk etmeyin. *
(Bakara 152)Siz anın beni, ben de anayım sizi, siz bana şükredin, küfretmeyiniz
(Bakara 152)O halde anın Beni, anayım sizi; şükredin Bana ve sakın nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)O halde beni (ibadetle ve itaatle) hatırlayın ki ben de sizi (rahmet ve mağfiretle) hatırlayayım. Bana şükredin ve asla nankörlük etmeyin! *
(Bakara 152)Artık Beni anın, Ben de sizi anayım; Bana şükredin, nankörlük etmeyin.*
(Bakara 152)Öyleyse yalnız beni anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyle ise siz beni (ibadetle) anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin; sakın bana nankörlük etmeyin!
(Bakara 152)Beni hatırlayın ki ben de sizi hatırlayayım. Bana teşekkür edin; nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)o halde anın beni, anayım sizi ve şükredin de bana nankörlük etmeyin
(Bakara 152)Öyleyse Beni zikredin ki Ben de sizi zikredeyim[1]. Bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin.
1)Öğütlerimi dinleyin; Bana karşı sorumluluklarınızı unutmayın, yaptığınız her şeyi gördüğümü ve bildiğimi aklınızdan çıkarmayın; sizden istemiş olduğum şeyleri yapın ki, Ben de hak ettiğiniz karşılığı vereyim. Zikr kimi ayetlerde anmak, hatırlamak anlamında kullanılmış olsa da esas itibariyle "öğüt" demektir. Tesbihatla veya sözle yapılan zikr hurafedir.
Öyleyse (yalnızca) beni anın. Ben de sizi anayım. Ve yalnızca bana şükredin ve (sakın) küfretmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse Beni anın ki, Ben de sizi anayım. Ve Bana, verdiğim nimetlerin karşılığını ödeyin, Bana iyilikbilmezlik etmeyin/ verdiğim nimetleri görmemezlikten gelmeyin.
(Bakara 152)(Bu nimetlerime karşılık yalnızca) beni anın ki ben de sizi anayım. Ve bana şükredin, nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)O halde beni anın ki ben de sizi anayım ve bana şükredin; bana küfür (nankörlük) etmeyin.
(Bakara 152)Öyle ise siz beni (taatle, ibadetle) anın, ben de sizi (sevab ile, mağfiretle) anayım. Bir de bana şükredin, bana nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyle ise beni (ibâdetle) zikredin ki, (ben de) sizi (rahmetimle) yâd edeyim; ve bana şükredin fakat bana nankörlük etmeyin!(2)*
(Bakara 152)O halde, beni hatırlayıp anın ki sizi anıyım, bana teşekkür edin ve bana nankörlük etmeyin!
(Bakara 152)Artık, Beni anın! Ben de sizi anayım. Bana şükredin, Bana nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse Beni zikredin ki, Ben de sizi anayım. Bir de Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Beni hatırlayın, bende sizi hatırlayayım, bana şükredin, beni inkar etmeyin.
(Bakara 152)Öyle ise Beni zikredin ki Ben de sizi zikredeyim. Ve Bana şükredin ve Beni inkâr etmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse, siz Beni anın ki Ben de sizi anayım, Bana şükredin, sakın Beni tanımazlık etmeyin.
(Bakara 152)O halde artık beni anın da ben de sizi anayım. Bana şükredin ve asla küfranda bulunmayın.
(Bakara 152)Öyleyse benimle gönül bağınızı hep canlı tutarak ve ayetlerimi sürekli gündeme getirerek Beni anın ki, Ben de dünya ve âhirette iyilikler bahşederek sizi anayım.Hem kalbinizle, hem de söz ve davranışlarınızla Bana şükredin ve sakın Bana karşı nankörlük etmeyin! İşte bunun için:
(Bakara 152)Kelimelerle zikredin Beni, Ben de anayım sizi. Şükredin, nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)O halde siz, (yalnızca) Beni anın1 ki Ben de sizi anayım.2 Bana şükredin ve sakın nankörlük etmeyin. *
(Bakara 152)Öyleyse siz Beni anın. Ben (de) sizi anayım. Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse Beni anın ki, Ben de sizi anayım; Bana şükredin ve Beni inkar etmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse beni anın ki, ben de sizi anayım. Ve sakın bana karşı iyilik bilmezlik etmeyin.
(Bakara 152)Siz beni anınki ki ben de sizi anayım. Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
Bknz: (14/7)
(Bakara 152)151-152 Size kendi içinizden bir peygamberle, yaratılış sebebinizi ve ona uygun yaşamanız gereken hayat nizamını bildiren ilahi bir kitap gönderdik. Peygamber size Allah’ın âyetlerini okuyup arınmanın ve O’nun davetine ulaşmanın yolunu gösterir. O halde siz de Rabbinizin bu lütfuna, nimetine sarılıp şükredin ve O’nu hiç aklınızdan çıkarmayın.
(Bakara 152)Şu halde, beni anın ki ben de sizi anayım! Ve bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin!
(Bakara 152)Öyle ise Beni anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin; sakın bana nankörlük etmeyin!
(Bakara 152)Artık Beni zikrediniz ki Ben de sizi zikredeyim ve Bana şükrediniz, Bana nankörlükte bulunmayınız.
(Bakara 152)Öyleyse siz beni zikredin ki, ben de sizi zikredeyim. Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Beni anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin. Asla nankörlük etmeyin!
(Bakara 152)Öyleyse yalnız Beni zikredin (ne emrettiğimi hatırlayın) ki, Ben de sizi (af ve bağışlama ile) zikredeyim/hatırlayayım. Bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)O halde siz beni hatırlayın ki, ben de sizi hatırlayayım. Bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse siz Ben'i zikredin ki Ben de sizi anayım. Bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyle ise beni anın ki, ben de sizi anayım; bana şükredin, nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Beni aklınızdan çıkarmayın[1] ki ben de sizi çıkarmayayım! Bana karşı görevinizi yerine getirin, iyilik bilmez olmayın!
1) Zikir, bağlantılarıyla birlikte düşünülüp öğrenilen bir bilgiyi kullanıma hazır tutmak, akla getirmek veya söylemektir. (Müfredat) Tabiat, Allah'ın yarattığı ayetlerden, Kur'an da indirdiği ayetlerden oluşur. Her ikisinden elde edilen doğru bilgi zikirdir. İnsanı, sadece bu bilgi tatmin eder. (Ra'd 13/28)
Öyleyse Beni anın ki Ben de sizi anayım; Bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Beni zikredin ki ben de sizi zikredeyim. Bana şükredin, nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)O halde, beni zikredin ki, ben de sizi zikredeyim: bana şükredin; (fakat) nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Öyleyse (yalnızca) Beni anın, Ben de sizi anayım; ve (yalnızca) bana şükredin ve (sakın) nankörlük etmeyin.
(Bakara 152)Siz Beni anın ki, Ben de sizi anayım.(67) Bana şükredin; sakın nankörlük etmeyin.*
(Bakara 152)Anın beni ki, anayım sizi. Şükredin bana, sakın nankörlük etmeyin!
(Bakara 152)