Sad 1    
Sâd. Öğüt ve şeref kaynağı olan Kuran’a yemin olsun ki,
Sad 2    
Ama nerde! Gerçekleri örtbas eden kâfirler yersiz bir gurur ve açık bir düşmanlık içindedirler.
Sad 3    
Hâlbuki biz onlardan önce nice nesilleri helak ettik. Tam bu sırada feryat ediyorlardı ama nafile vakit kurtuluş zamanı değildi, iş işten geçmişti.
Sad 4    
Onlar, içlerinden bir uyarıcının gelmesini hayretle karşıladılar ve o kâfirler; “Bu bir sihirbaz ve tam bir yalancı!”
Sad 5    
– Bütün ilahları tek bir ilaha mı indirgemiş? Ne tuhaf! Olacak şey mi bu? Diyorlardı.
Sad 6    
Onların ileri gelenleri hemen harekete geçip yandaşlarına şöyle dedi: – Bildiğiniz yolda yürümeye devam edin ve ilahlarınıza sahip çıkın yapılması gereken tek şey bu!
Sad 7    
– Biz son inanç sisteminde böyle bir şey duymadık. Bu düpedüz bir uydurmadır!
Sad 8    
– Hem bu Kuran, içimizden başka kimse yokmuş gibi ona mı indirilmiş? Aslında onlar benim zikrimden şüphe etmektedirler. İşin doğrusu onlar benim azabımı henüz tatmamışlar.
Sad 9    
Yoksa senin sonsuz kudret ve lütuf sahibi Rabbinin rahmet hazineleri onların elinde de ondan dolaya mı seni elçiliğe layık görmüyorlar?
Sad 10    
Yoksa göklerin, yerin ve bu ikisi arasındakilerin hükümranlığı onlara mı ait? Öyleyse bir yolunu bulup göklerin tahtına kurulup otursunlar bakalım.
Sad 11    
Haddizatında onlar, derme çatma gruplardan oluşmuş, şimdiden bozguna uğramaya mahkûm başıbozuklar ordusu.
Sad 12    
Nitekim onlardan önce Nuh’un, Ad’ın ve piramitler sahibi Firavun kavmi de elçilerini yalancılıkla suçlamışlardı.
Sad 13    
Semud ve Lut’un kavimleri ile Eyke halkı da, işte onlar da hezimete uğramış gruplar idi!
Sad 14    
Bu toplumların hepsi de elçileri yalancılıkla suçlamışlar bu yüzden azabımı hak etmiştiler.
Sad 15    
İşte bunlar da ansızın başlarına gelecek ve tek bir nefes bile aldırmayacak korkunç sesten başka bir şey beklemiyorlar.
Sad 16    
Ve alay ederek diyorlar ki: – Rabbimiz, bizim payımıza düşen şu cezayı hesap gününden önce hemen ver!
Sad 17    
Sen onların söylediklerine karşı sabret ve güçlü ol ve bize yönelmiş güçlü bir kişiliğe sahip olan kulumuz Davut’u hatırla!
Sad 18    
Emrimize boyun eğdirdiğimiz dağlar Davut ile beraber sabah ve akşam bizim yüceliğimizi dile getirirlerdi.
Sad 19    
Kuşlar da topluca bu tespihe eşlik ederlerdi. Zira hepsi de Allah’a yönelmişlerdi.
Sad 20    
Ve biz onun iktidarını güçlendirmiş ve ona doğru karar verme ve etkili bir konuşma kabiliyeti vermiştik.
Sad 21    
Sana birbiriyle davalı o iki kişi ile ilgili kıssanın haberi geldi mi? Hani o iki kişi mabedin duvarına tırmanıp.
Sad 22    
Davut’un huzuruna aniden girince Davut onlardan korkmuştu. Onlar da: – Korkma, dediler. Biz birbiriyle davalı iki kişiyiz, birimizin diğerine haksızlık ettiğini düşünüyoruz. Sen aramızda hakkaniyetle karar ver haksızlık etme bizi adaletli bir sonuca ulaştır/orta ve makul bir yol göster.
Sad 23    
– İşte bu benim kardeşim, O’nun doksan dokuz koyunu, benim ise sadece bir koyunum var. Öyle iken “Onu da bana ver” dedi ve tartışmada bana baskın çıktı.
Sad 24    
Davut: – Kardeşin senin koyununu kendi koyunlarına katmak istemekle gerçekten sana haksızlık etmiş. Zaten ortakların çoğu, birbirlerine haksızlık ederler. Ancak inanıp iyi ve güzel işler yapanlar hariç. Fakat böyleleri de maalesef çok azdır. Bu arada Davut, kendisini sınadığımızı anladı ve hemen Rabbinden bağışlanma dileyerek eğilip secdeye kapandı ve Rabbine yöneldi.
Sad 25    
Biz de onun bu hatasını bağışladık. Zira onun bizim katımızda özel bir yeri ve güzel bir geleceği vardı.
Sad 26    
– Ey Davud! Biz seni bu ülkeye halife/yönetici yaptık. İnsanları adalet ve hakkaniyetle yönet, sakın heva ve hevesine uyma, yoksa Allah’ın yolundan saparsın iyi bil ki Allah’ın yolundan sapanlara hesap gününü unutmalarından dolayı, şiddetli bir azap vardır.
Sad 27    
Biz göğü, yeri ve ikisi arasındakileri boş ve anlamsız yaratmadık. Bu, iddia kâfirlerin zannıdır. Cehennemi boylayacak olan o kâfirlerin vay haline.
Sad 28    
Yoksa biz inanıp iyi ve güzel işler yapanları, memlekette bozgunculuk yapanlarla bir tutar mıyız? Yoksa sakınanlar ile günaha batmış olanları bir tutar mıyız?
Sad 29    
İşte bu, ayetleri üzerinde derinlemesine düşünsünler ve temiz akıl sahipleri öğüt alsınlar diye sana indirdiğimiz bereket kaynağı bir kitaptır.
Sad 30    
Biz Davud’a Süleyman’ı bahşettik. Süleyman, ne güzel bir kuldu. O, her daim Allah’a yönelen biriydi.
Sad 31    
Hani, gün batımına doğru ona safkan koşu atları sunulmuştu.
Sad 32    
Güneş batımına kadar onları seyretmiş ve şöyle demişti: – Şimdi ben atları sevmeyi Rabbimi zikretmeye tercih etmiş oldum.
Sad 33    
Ardından getirin onları bana diyerek başladı boyunlarını ve bacaklarını sıvazlamaya.
Sad 34    
And olsun ki biz Süleyman’ı hükümdarlık gücünü zayıflatarak sınamıştık sonra toparlanıp eski gücüne kavuşmuştu.
Sad 35    
Ardından şöyle yalvardı: – Rabbim, beni bağışla ve bana, benden sonra hiç kimseye nasip olmayacak bir hükümranlık lütfet, zira sen sonsuz bir lütuf ve ihsan sahibisin!
Sad 36    
Bunun üzerine rüzgârı onun istifadesine sunduk böylece rüzgârlar emriyle onun istediği yere kolayca esip giderdi.
Sad 37    
Becerikli bina ustalarını ve dalgıçları da onun emrine verdik.
Sad 38    
Zincire vurulmuş diğerlerini de.
Sad 39    
Ey Süleyman işte bütün bunlar bizim sana sınırsız bir lütfumuzdur. İster onları serbest bırak istersen elinde tut.
Sad 40    
Çünkü onun, bizim katımızda özel bir yeri ve güzel bir geleceği vardı.
Sad 41    
Kulumuz Eyyub’u da an! Hani O, Rabbine: “Rabbim "Şeytan bana bir yorgunluk ve azap verdi." diye seslenmişti.
Sad 42    
Biz de ona: “Ayağınla yere vur. İşte orada yıkanıp içerek şifa bulacağın soğuk su var” demiştik.
Sad 43    
Böylece katımızdan bir rahmet ve akıl sahipleri için bir ibret ve öğüt olarak onu ailesine bağışladık malına mal nesline nesil kattık.
Sad 44    
Eline şu otlardan bir demet al ve onu bir ilaç olarak uygula ve sakın sözünden dönme. Gerçek şu ki biz Eyyub’u çok sabırlı bulduk. O, ne güzel bir kuldu zira o, hep Allah’a sığınır ve O’na yönelirdi.
Sad 45    
İbadette güçlü, irade ve basiret sahibi kullarımız İbrahim, İshak ve Yakub’u da an!
Sad 46    
Onlar bizim özellikle ahiret yurdunu düşünüp önemseyen, ihlâslı kullarımız.
Sad 47    
Çünkü onlar, bizim katımızda seçilmiş ve hayırlı kimselerden idiler.
Sad 48    
İsmail’i, Elyasa’yı ve Zülkifl’i de an! Bunların hepsi de hayırlı kimselerden idiler.
Sad 49    
Bütün bunlar güzel bir hatırlatma ve öğüttür. Bilin ki Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için kesinlikle güzel bir gelecek vardır.
Sad 50    
Kapıları kendilerine açılmış Adn cennetleri onları beklemektedir.